تفاوت عشق و هوس در ارتباط دختر و پسر

تفاوت عشق و هوس در ارتباط دختر و پسر

1 – عشق معطوف به غير از خود است. در حاليکه محور هوس خود فرد و لذت اوست. جملات زير را مقايسه کنيد:

- ( من) دوستت دارم

- ( من) برات مي ميرم

- (براي من) هيچکس مثل تو نميشه

- ( من ) هميشه به فکر توام

-( من) را فراموش نکن

- ( من ) از تو رنجيدم

در حاليکه در عشق، توجه به حالتها و لذتهاي خود نيست. و خواست و شرايط معشوق جايگزين خودخواهي فرد مي شود.

2 – هوس پاسخ به يک نياز جسماني و رواني است، مثل نياز به آب، نياز به اکسيژن ، نياز به غذا. ولي عشق فراتر از يک چنين نيازي هست. عشق فراهم آورنده رشد و خودشکوفايي فرد است. لذا فردعاشق خود را خوار نمي کند، کوچک نمي کند. عشق عزت و احترام دارد و اين احترام از روي بي نيازي و بزرگي عشق حاصل مي شود. شايد در فيلم ها ديده و شنيده باشيد که فردي مي گويد« من عشق را گدايي نمي کنم».

3 – عشق محدود کننده و زنداني کننده معشوق نيست. عشق آزاد کننده است. اگر فردي را مجبور کنيم که همه علائق ، سليقه ها و تفکراتش را فقط متوجه ما کند و فقط به ما بينديشد، او را محدود به خودمان کرده ايم، نه اينکه عاشق خودکرده باشيم. در واقع اين عشق نيست، اين يک هوس است و ما را وابسته به شخص ديگري نموده است.

4 – عشق با بدبيني و سوء ظن همراه نيست. عشق يک اعتماد است. يک اطمينان است و پس از شناخت رفتار، گفتار و احساسات معشوق، و به جهت يک آگاهي عميق به وجود مي آيد. لذا ابتدا اعتماد به وجود مي آيد و بعد عشق منعقد مي شود.

بعضي ها مي پرسند «بايد اول عاشق شد بعد ازدواج کرد يا اول ازدواج کرد بعد عاشق شد؟!»

در جواب بايد گفت: اگر بعد از ازدواج بخواهي عاشق بشوي که کار از کار گذشته است و آن فرد هر خصوصيت يا رفتار و يا افکار و احساسي که داشته باشد، بايد تحمل کنيد، نام اين عشق نيست.

از طرف ديگر بدون بررسي ، شناخت ، تحقيق و ارتباط رسمي چگونه مي توان عاشق فردي شد تا در پي آن ازدواج کرد؟ ( يعني روش عاشق شدن قبل از ازدواج چگونه است)

خلاصه اينکه، طي يک فرايند رسمي که خانواده ها در جريان هستند، و ارتباطات شما آشکار و شفاف هست. با مشورت و بررسي شما و خانواده هايتان از فرد مقابل آگاهي به دست مي آوريد، تناسب رفتارها، نقاط ضعف ، احساسات و افکار يکديگر را مي سنجيد و ساير معيارهاي مطلوب را دقيقا ارزيابي مي کنيد. بديهي است که اگر اين موارد مثبت باشد خواه ناخواه شما عاشق فرد مي شويد( نه هوس پيدا کنيد).

اما هوس اينست که معمولا به صرف مجاورت ايجاد مي شود. همکلاسي، هم محله اي، همکار، فاميل و ...، مي بينيد، خنده ها و عشوه هايش را حس مي کنيد، شيطنتها ، بازيگوشي ها، و کلاس گذاشتن هايش را نظاره مي کنيد، به دلتون مي افتد که عاشقش هستيد و با خيالات مستمر از او غولي مي سازيد که فقط بعد از ازدواج شکسته مي شود و واقعيت آن روشن مي شود. معمولا چنين دو نفري به جاي شناخت يکديگر، انرژي خود را صرف احساسات يکديگر مي کنند، دل ميدهند و قلوه مي گيرند، هر روز به تعداد زيادي براي يکديگر مي ميرند، يا حداقل غش مي کنند و تعارفات کلاس بالا نصيب هم مي کنند، از وجود يکديگر ممنون مي شوند، از هم زياد تشکر مي کنند، با مطالعاتي که در مورد مخ زني دختر يا پسر در اينترنت يا ....آموخته اند سعي مي کنند طرف مقابل را شيفته خود سازند ( به هر قيمتي)به هم زياد کادو مي دهند، متون ادبي جالب ، آهنگهاي احساس نواز، و مبالغه هاي غير عقلاني به يکديگر پيشکش مي کنند، کم کم نقش پدر، مادر، دوستان، همکاران و ... را حذف کرده و همه را يک جا به محبوب خود پيشکش مي کنند، و وقت خود را يا با او پر مي کنند يا با خيالات او سر مي کنند و در خيالات خود او را تک ستاره اي مي دانند که آسمان قلب آنها را نوراني مي کند، بدون او زندگي معني و مفهوم و شور خود را از دست مي دهد. او يک انسان نيست، يک فرشته است، او هيچ عيبي ندارد، و فقط و فقط مهر و عشق و صفا و نقاط مثبت است. تصور از دست دادن او ، کابوسي وحشتناک هست. مفعول شعرهاي تمام ترانه هاي شاد و غمناک به نوعي به محبوب آنها بر مي گردد، واينگونه اين احساسات غير قابل کنترل مي شود ، در حاليکه عشق همانطور که گفته شد، فرايند مشخصي از آگاهي مي باشد. منظور اين نيست که از احساس تهي باشد، نه ، اما احساس يکي از پارامتر هاي مهم در کنار پارامترهاي آگاهي هست که نمي تواند جاي خالي ديگر خصيصه ها را پر کند.

احساس انفجار آميز در رابطه ها منجر به تحريف واقعيت ها شده و آنقدر آب را گل آلود مي کند که خود فرد به هيچ وجه قادر به شناخت صحيح طرف مقابل خود نيست. و پس از فروکش کردن احساست، پس از ازدواج ، تفاوت ميان خيالات خود و واقعيت ها را درک مي کنند.

5 – عاشق، خود را ملزم مي داند که حريم عشق و معشوق را رعايت کند و هنجارها را به نفع لذت خود نمي شکند. عاشق در پي کام گرفتن از معشوق، پيش از آنکه اين حريم کامل و رسمي شود، نيست. بايد کانون خانواده شکل گيرد و انعقاد پيمان زناشويي انجام پذيرد و طرفين مسئوليت زندگي و تعهد کامل را نسبت به هم بپذيرند. هر گونه خلوت، لمس و ارتباطي که جنبه لذت جويي داشته باشد (قبل از تعهد کامل زناشويي و در چارچوب قانون)، صرفا آسيب پذيري عشق را به همراه دارد و اين آزمايش کردن عشق نيست، بلکه سيراب کردن هوس و عطش شهواني است.

6 – چنين مواردي از نشانه هاي هوس هستند: زودرنجي، قهر و آشتي ، دل خوري، نگراني، ترديد ، عجله در به نتيجه رسيدن، امروز و فردا کردن، زبان بازي کردن، با چند نفر ارتباط صميمي وعميق عاطفي گرفتن، روياپردازي در مورد فرد، چشم پوشي از نقاط ضعف آن شخص و ... ، همه از نشانه هاي هوس است، در حاليکه عشق ، قامتي رعناتر، بزرگتر ، قوي تر و منحصر به فرد دارد و از همه مهمتر آرامش بخش است و نگراني از درست رفتن، ندارد. عشق هايي که نگراني آفرين، اضطراب آور و دمدمي مزاج و به ظواهر فرد بستگي دارد، همان هوسها هستند که « محور من» در آنها قوي است . يعني فرد همه چيز را براي خودش مي خواهد ، نه معشوق

7 – عشق پيش نياز لازم دارد.

يعني فرد بايد رشد کند و از مراحلي بگذرد تا نوبت به عاشق شدن برسد. کسي که هنور با والدينش درگير است، سازگاري با همکاران ندارد، رابطه صميمانه اي با دوستانش ندارد. افسرده و مضطراب است، تصميم هاي مهمي در زندگي نگرفته يا به اجرا در نياورده است، از اين شاخه به آن شاخه مي پرد، هدف زندگي خود را شفاف ترسيم نکرده است. و حتي در انتخاب هنجارها به انتخاب ثابتي براي وضع ظاهري ، پوشش و نحوه رفتارش نرسيده است و مردد بوده و روز به روز شکل به شکل مي شود و هويت خود را نيافته است، مانند کودک پيش دبستاني است که براي اردو به دانشگاه رفته باشد، او هرگز نمي تواند در نقش دانشجو باشد. حتي اگر بر روي صندلي هاي دانشگاه بنشيند. لذا عشق پس از بلوغ عاطفي ، بلوغ اجتماعي، بلوغ فکري، بلوغ رواني و ...، پيدا مي شود، در غير اين صورت فقط هوس خامي بيش نيست.

8 – عشق بايد يک وحدت و يکپارچگي بين شما ، افراد و همه هستي ايجاد کند. اگر رابطه دختر و پسري، با پنهان کاري، تعارض ، درگيري با ديگران، احساس گناه، اضطراب، ترديد، و قطع روابط اجتماعي با ديگران، مشکل در شغل ، تحصيل ، روابط خانوادگي و ...، همراه هست بايد مطمئن شد که هوس، خود را به جاي عشق به آنها معرفي کرده است. و چنين شروعي براي رابطه، پايان هايي به مراتب دردناکتر و فجيع تر به همراه دارد.

«خب راستشو بگو چرا اين خانمه با مانتو خوابيده بود.»

«چون خانم خوبيه و حجابشو رعايت مي‌كنه.»

«آهان، پس يعني مامان من خانم بديه؟»

«نه دخترم، مامان تو هم خانم خوبيه.»

پس چرا بدون مانتو مي‌خوابه؟»

«خب مامانت اين‌جوري راحت‌تره.»

«اون آقاهه هم چون مي‌خواسته حجابشو رعايت كنه با كت و شلوار خوابيده بود؟»

«نه عزيزم، اون چون خسته بود با لباس خوابش برد.»

«پس چرا خانمش كه خيلي هم خانم خوبيه بهش كمك نكرد لباسشو در بياره؟!»

«چون مي‌خواست شوهرش روي پاهاي خودش بايسته.»

«واسه همينه كه شما نمي‌تونيد روي پاهاي خودتون بايستيد؟»

«عزيزم مگه تو فردا مدرسه نداري؟»

«داري مي‌پيچوني؟»

«نه قربونت برم عزيزم، اما يه بچه خوب كه وسط فيلم اين‌قدر سوال نمي‌پرسه؛ باشه عسل بابا؟»

«اما من هنوز قانع نشدم.»

«توي اين يك مورد به مامانت رفتي؛ خب بپرس عزيزم.»

«چرا باباها توي تلويزيون هميشه روي مبل مي‌خوابن؟»

«واسه اينكه تخت‌خوابشون كوچيكه، دو نفري جا نمي‌شن.»

«خب چرا يه تخت بزرگتر نمي‌خرن؟»

«لابد پول ندارن ديگه.»

«پس چرا اينا دوتا ماشين دارن، ما ماشين نداريم؟»

«چون ماشين باعث آلودگي هوا مي‌شه، ما نخريديم عزيزم.»

«آهان،
يعني آدما نمي‌تونن هم‌زمان دوتا كار خوب رو با هم انجام بدن؛ اون آقاهه و
خانومه كه حجابشون رو رعايت مي‌كنن، باعث آلودگي هوا مي‌شن، شما و مامان
كه باعث آلودگي هوا نمي‌شين حجابتون رو رعايت نمي‌كنين؛ درست گفتم بابايي؟»

«آره دخترم، اصلا همين چيزيه كه تو مي‌گي، حالا مي‌شه من فيلم ببينم؟»

«باشه،
ببين بابايي اما تحت تاثير اين فيلم‌ها قرار نگيري بري ماشين بخري‌ها، به
جاش برو به مامان ياد بده حجابشو موقع خواب رعايت كنه كه تو اين‌قدر موقع
جواب دادن به سوالاتم خج------------------- نكشي!»

چهار تا دانشجو شب امتحان بجاي درس خواندن به پارتي و خوش گذروني رفته بودند و هيچ آمادگي امتحانشون رو نداشتند?
روز امتحان به فکر چاره افتادند و حقه اي سوار کردند به اين صورت که
سر و روشون رو کثيف و کردند
و مقداري هم با پاره کردن لباس هاشون در ظاهرشون تغييراتي بوجود آوردند?
سپس عزم رفتن به دانشگاه نمودند و يکراست به پيش استاد رفتند?
مسئله رو با استاد اينطور مطرح کردند که ديشب به يک مراسم عروسي خارج از شهر رفته بودند
و در راه برگشت از شانس بد يکي از لاستيک هاي ماشين پنچر ميشه
و اونا با هزار زحمت و هل دادن ماشين به يه جايي رسوندنش
و اين بوده که به آمادگي لازم براي امتحان نرسيدند کلي از اينها اصرار و از استاد انکار
آخر سر قرار ميشه سه روز ديگه يک امتحان اختصاصي براي اين ? نفر از طرف استاد برگزار بشه،
آنها هم بشکن زنان از اين موفقيت بزرگ، سه روز تمام به امر شريف خر زني مشغول ميشن
و روز امتحان با اعتماد به نفس بالا به اتاق استاد ميرن تا اعلام آمادگي خودشون رو ابراز کنند!
استاد عنوان ميکنه بدليل خاص بودن و خارج از نوبت بودن
اين امتحان بايد هر کدوم از دانشجوها توي يک کلاس بنشينند و امتحان بدن که آنها بدليل داشتن وقت کافي و آمادگي لازم با کمال ميل قبول ميکنند.
امتحان حاوي دو سوال و بارم بندي از نمره بيست بود؛
.
.
.
.
.
.
يک) نام و نام خانوادگي: ?نمره
دو ) کدام لاستيک پنچر شده بود؟ ??نمره
الف) لاستيک سمت راست جلو
ب) لاستيک سمت چپ جلو
ج) لاستيک سمت راست عقب
د) لاستيک سمت چپ عقب

یک روز آموزگار از دانش آموزانی که در کلاس بودند پرسید آیا می توانید راهی غیر تکراری برای ابراز عشق ، بیان کنید؟
برخی از دانش آموزان گفتند با بخشیدن عشقشان را معنا می کنند.

برخی «دادن گل و هدیه» و «حرف های دلنشین» را راه بیان عشق عنوان کردند. شماری دیگر هم گفتند «با هم بودن در تحمل رنجها و لذت بردن از خوشبختی» را راه بیان عشق می دانند.
در آن بین ، پسری برخاست و پیش از این که شیوه دلخواه خود را برای ابراز عشق بیان کند، داستان کوتاهی تعریف کرد:
یک روز زن و شوهر جوانی که هر دو زیست شناس بودند طبق معمول برای تحقیق به جنگل رفتند. آنان وقتی به بالای تپّه رسیدند درجا میخکوب شدند.
یک قلاده ببر بزرگ، جلوی زن و شوهر ایستاده و به آنان خیره شده بود. شوهر، تفنگ شکاری به همراه نداشت و دیگر راهی برای فرار نبود.

رنگ صورت زن و شوهر پریده بود و در مقابل ببر، جرات کوچک ترین حرکتی نداشتند. ببر، آرام به طرف آنان حرکت کرد. همان لحظه، مرد زیست شناس فریادزنان فرار کرد و همسرش را تنها گذاشت. بلافاصله ببر به سمت شوهر دوید و چند دقیقه بعد ضجه های مرد جوان به گوش زن رسید. ببر رفت و زن زنده ماند.

داستان به اینجا که رسید دانش آموزان شروع کردند به محکوم کردن آن مرد.
راوی اما پرسید : آیا می دانید آن مرد در لحظه های آخر زندگی اش چه فریاد می زد؟

بچه ها حدس زدند حتما از همسرش معذرت خواسته که او را تنها گذاشته است!

راوی جواب داد: نه، آخرین حرف مرد این بود که «عزیزم ، تو بهترین مونسم بودی.از پسرمان خوب مواظبت کن و به او بگو پدرت همیشه عاشقت بود.››

قطره های بلورین اشک، صورت راوی را خیس کرده بود که ادامه داد: همه زیست شناسان می دانند ببر فقط به کسی حمله می کند که حرکتی انجام می دهد و یا فرار می کند. پدر من در آن لحظه وحشتناک ، با فدا کردن جانش پیش مرگ مادرم شد و او را نجات داد. این صادقانه ترین و بی ریاترین ترین راه پدرم برای بیان عشق خود به مادرم و من بود.