به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، آنچه امروز در دستان هر سربازی در میادین نبرد سخت دیده می شود سلاح انفرادی نام دارد. پرتعدادترین نوع از این سلاح ها همان تفنگ های تهاجمی هستند و معروف ترین سلاح هجومی نیز کلاشنیکف است. امروزه چند نمونه سلاح هجومی در کشور موجود بوده و تولید می شود.
سابقه ساخت این نوع سلاح ها در کشور به حدود 81 سال گذشته یعنی 1309می رسد. تولید اسلحه گرم در کشور در این سال به صورت انبوه با ساخت تفنگ های های ZB آغاز شده و بعدها در جنگ جهانی دوم دولت ایران طی قراردادی تولید مسلسل های PPSH M1941 محصول شوروی را که در ایران به نام «په په شه» معروف شد را برای اتحاد جماهیر شوروی آغاز کرد و پس از آن نیز تولید این اسلحه را برای ارتش ایران ادامه داد.

Click this bar to view the original image of 708x247px.

یک نمونه «په په شه» ساخت ایران با خشاب 31 تیر

په په شه مسلسل خودکاری با کالیبر 7.62 میلیمتر(قطر داخلی لوله یا قطر خارجی گلوله) و عملکرد فشار مستقیم گاز باروت بود. جرم آن با خشاب 4.19 کیلوگرم بوده و دو نوع خشاب 31 و 71 تیر داشت. طول آن 84.2 و طول لوله سلاح 27 سانتیمتر و سرعت خروج گلوله از لوله حدود 499 متر بر ثانیه بود.

ژ-3
در سالهای بعد انواع وارداتی سلاح که عموماً دست دوم بودند در اختیار نیروهای نظامی ایران قرار گرفت و تا قبل از انقلاب تفنگ های معرف ام-1 آمریکایی و ژ-3 آلمانی در ایران ساخته می شدند. ژ-3 که در راستای برنامه ریزی های انجام شده برای کشورهای منطقه به همراه ایران به ترکیه و پاکستان(اعضای پیمان سنتو) داده شده بود به سلاح سازمانی ارتش این کشورها تبدیل شد. البته تعدادی سلاح کلاشنیکف هم در کشور موجود بود که چندان مورد استفاده در نیروهای نظامی نبوده است.
ژ-3 در دقت و قدرت زبانزد است و محصول کمپانی هکلر و کخ آلمان است. این سلاح پس از جنگ جهانی دوم به بازیابی وجه آلمان در زمینه تسلیحات بسیار کمک کرد. بعد ها نمونه های مسلسل دستی و تیربار نیز از این سلاح ساخته شده و در کشورهای بسیاری به همراه نمونه اصلی ژ-3 به کار گرفته شد. بیش از 60 کشور جهان از ژ-3 در کشور خود استفاده کرده و چندین کشور از جمله برزیل، اسپانیا، پاکستان و ایران آن را در کشور خود ساخته اند.


به گزارش مشرق، نمونه استاندارد ژ-3 تفنگی با کالیبر 7.62 میلیمتر، جرم بیش از 4 کیلوگرم، طول کلی 1020 میلیمتر و طول لوله 450 میلیمتر است. این سلاح قوی گلوله خود را با سرعت 780 ت 800 متر بر ثانیه شلیک کرده و برد مؤثر 400 و برد نهایی 3750 متر را پدید می آورد. ژ-3 علاوه بر کسب شهرت به عنوان یک سلاح قوی همواره نیاز به نگهداری و نظافت منظم را نیز به کاربران خود تحمیل کرده است مثلاً در صورت استفاده از آن در محیط آب حتماً بایستی تحت روغنکاری و نظافت کامل قرار بگیرد تا ایراداتی چون گیر کردن بروز نکند.
ژ-3 با نرخ آتش بین 500 تا 600 تیر بر دقیقه و انرژی بالای گلوله های خود اسلحه ای مرگبار به شمار می رود. انرژی بالای فشنگ های مورد استفاده کمک می کند تا برای پرتاب نارنجک معروف به نارنجک سرتفنگی بدون تغییری بتوان ژ-3 را به کار گرفت. این سلاح از دو نوع قنداق ثابت و جمع شونده در داخل بدنه برخوردار است. دقت بالای این سلاح که مدیون طراحی دقیق اجزای آن است باعث شده تا تنها با نصب یک دوربین در بالای سلاح و دو پایه به عنوان اسلحه تک تیرانداز نیز استفاده شود.

Click this bar to view the original image of 593x326px.

از ادوات قابل نصب روی ژ-3 می توان علاوه بر سرنیزه، نارنجک سرتفنگی و دوربین معمولی و دید در شب را نام برد که با استفاده از دوربین و در نتیجه هدفگیری بهتر برد مؤثر این اسلحه نیز بهبود می یابد. با فراغت از جنگ تحمیلی صنایع دفاع کشورمان که متولی تولید این سلاح است ضمن تلاش برای افزایش کیفیت تولید، اقدام به ایجاد تغییراتی در این سلاح نیز نمود. متخصصان مبتکر کشورمان با علم به برخی ضعف های این سلاح از جمله وزن زیاد نوع بولپاپ آن را تولید کردند که منجر به کاهش 400 تا 500 گرمی جرم آن شد. در اسلحه های بولپاپ، خشاب به پشت قبضه منتقل شده که به این تریب ضمن حفظ یا افزایش طول لوله سلاح، از طول کلی اسلحه کم می شود. هر چند که به نظر در توسعه این نمونه از ژ-3 کوتاه شدن طول سلاح چندان مد نظر نبوده است.

Click this bar to view the original image of 615x171px.

نمونه بولپاپ ژ-3 ساخت ایران

کلاشنیکف
پس از انقلاب و با وقوع جنگ تحمیلی و نیاز به تأمین تعداد زیادی سلاح هجومی برای تجهیز رزمندگان به خرید تعداد زیادی اسلحه کلاشنیکف AK-47 اقدام و بعدها نیز خط تولید این سلاح و نمونه های مشتق شده از آن از جمله نمونه تک تیرانداز و تیربار راه اندازی شد. این سلاح که پر تعداد ترین اسلحه ساخته شده در تاریخ بشر است با ویژگی هایی چون وزن کم، نرخ آتش و ظرفیت خشاب مناسب، حساسیت کم به نظافت و نگهداری آسان و برد قابل قبول به سلاح مطلوب بسیاری از نیروهای نظامی و شبه نظامی در سراسر دنیا تبدیل شده و تا امروز چندین نمونه بهسازی شده از آن توسط روسیه معرفی شده است.
کلاشنیکف سلاحی با کالیبر 7.62، نواخت تیر علمی 600 تیر بر دقیقه، سرعت خروج گلوله از لوله در حدود 715 متر بر ثانیه، برد مؤثر 300 و برد نهایی 2000 متر دارد. طول لوله این سلاح 415 میلیمتر و طول نمونه های مختلف قنداق ثابت و تاشوی آن از 655 تا 890 میلیمتر و جرم آنها با خشاب پر حدود 4 تا 4.3 کیلوگرم است. کلاشنیکف های ایرانی نیز امکان نصب تجهیزات جانبی نظیر دوربین معمولی و دید در شب را دارند.

Click this bar to view the original image of 633x366px.

کلاشنیکف با قنداق تاشو از زیر


اس-5.56
به گزارش مشرق، در سالهای اخیر و با حضور نیروهای فرامنطقه ای در اطراف کشور شاهد بکارگیری نمونه دیگری از سلاح های هجومی بودیم که از نظر ظاهری مشابه اسلحه معروف ام-16 آمریکا رقیب دیرینه کلاشنیکف است. این اسلحه که با نام اس-5.56 معرفی شده در اختیار یگان هایی از سپاه پاسداران است.

اسلحه اس-5.56 با دوربین

با توجه به مشخصات اعلام شده این سلاح کالیبر آن 5.56 میلیمتر، نرخ شلیک 700 تا 950 تیر بر دقیقه، سرعت خروج گلوله از سلاح 990 متر بر ثانیه، بیشترین برد مؤثر 460 متر، برد نهایی 2653 متر، جرم آن با خشاب خالی 3.2 کیلوگرم، طول سلاح 987 و طول لوله آن 505 میلیمتر است.
با نگاهی به مشخصات این سلاح شاخصه هایی چون وزن کم، برد مؤثرو نواخت تیر بالا در قیاس با کلاشنیکف و ژ-3 جلب توجه می کند. با توجه به تصاویر رژه های نیروهای مسلح در سالهای اخیر، روند تجهیز واحدهای مختلف به اس-5.56 رو به رشد ارزیابی می شود. این سلاح نیز امکان بهره گیری از تجهیزات جانبی مانند دوربین و نارنجک انداز 40 میلیمتری را دارد و به نظر می رسد دو نوع خشاب 20 و 30 تیر با آن قابل بکار می رود.

Click this bar to view the original image of 600x250px.

نارنجک انداز 40 میلیمتری

خیبر-2002/سما
نمونه هایی که تا به اینجا معرفی کردیم تفنگ های طراحی شده در کشورهای دیگر بودند که تحت امتیاز در ایران تولید و بعدها بهسازی شده اند. اما متخصصان توانمند کشورمان با درک نیازهای آینده و بهره گیری از تجریبات فراوان 8 سال جنگ تحمیلی در زمینه کارکرد، قابلیت ها و سایر مسائل سلاح های تهاجمی اقدام به طراحی و ساخت یک نمونه تفنگ تهاجمی با کالیبر 5.56 نموده اند. سلاح ملی ایران یا سما که در ابتدا از آن با نام خیبر2002 نیز یاد می شد یک نمونه اسلحه بولپاپ است.
از جمله مشخصات اعلام شده برای این اسحله جرم 3.7 کیلوگرم، نواخت تیر 800 تا 850 تیر بر دقیقه، برد مؤثر 450 متر، برد نهایی 2500 متر و سرعت خروج گلوله از لوله 900 تا 950 متر بر ثانیه است. همچنین دو نوع خشاب 20 و 30 تیرمشابه خشاب های اسلحه اس-5.56 با خیبر نیز مشاهده شده است.

خیبر2002 با خشاب 30 تیر، دوربین، دوپایه و سرنیزه

به گزارش مشرق، خیبر2002 با سه نوع لوله کوتاه متوسط و بلند ساخته شده که با یکدیگر قابل تعویض هم هستند. طول سلاح با این سه نوع لوله به ترتیب 680، 730 و 780 میلیمتر است که نشان دهنده یک سلاح جمع و جور در مقایسه با سایر تفنگ های تهاجمی است. این ویژگی به مدد بولپاپ بودن آن پدید آمده و بعلاوه امکان بکارگیری خیبر را در مأموریت های نیروهای مختلف فراهم ساخته است. از جمله نمونه لوله کوتاه برای واحدهای هوابرد ویا محیط های شهری و نمونه لوله بلند برای واحدهایی صحرایی مناسب تر هستند.

Click this bar to view the original image of 592x392px.

خیبر با لوله کوتاه

متخصصان توانمند کشورمان از ابتدا در طراحی خیبر اصول طراحی ارگونومیک(طراحی وسائل متناسب با فیزیک بدن انسان) را مدنظر داشته و در ادامه نیز با بهینه سازی طراحی این سلاح ایرادات آن را مرتفع نموده اند. به عنوان مثال محل قبضه سلاح و جای دست مخالف در نمونه های مختلف تغییر داشته. همچنین دستگیره فوقانی سلاح که در نمونه های اولیه بزرگ بوده و در نمونه های آخر با دستگیره ای مشابه دستگیره سلاح اس-5.56 و سایت نشانه روی آن جایگزین شده است. البته هم در نمونه های اولیه و هم در نمونه های آخر خیبر امکان نصب دوربین بر روی دستگیره وجود دارد. همچنین سرنیزه و دوپایه نیز به همراه خیبر بکار گرفته می شود.

Click this bar to view the original image of 540x400px.

خیبر با دوربین دید در شب و خشاب 20 تیر

مکانیزم ناظم آتش خیبر مشابه بسیاری از سلاح های جدید از سه حالت برای شلیک برخوردار است که شامل تک تیر، سه تیر و تیربار می شود. در حالت تیربار و با استفاده از دوپایه و لوله بلند در واقع باید این سلاح را یک تیربار سبک به حساب آورد.
خیبر-2002 و نمونه آخر آن، سما اسلحه ای با لگد کم(ضربه رو به عقب توسط سلاح در هنگام شلیک)، بالانس کامل و دقت بالا است. قابلیت اطمینان بالا و همچنین ساخت ماژولار(بخش بخش) که تعمیر آن را آسان می کند از ویژگی های این سلاح بومی است

به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق، سلاح اول، تفنگی از کشور صربستان به نام پیکان سیاه است که بنا بر اظهار نظر کارشناسان این سلاح نیز در زمره دقیق ترین و نیرومندترین سلاح های تک تیرانداز کالبیر بزرگ در جهان قرار می گیرد. این سلاح با مکانیزم گلنگدنی و با یک خشاب 5 تیر با گلوله های 108*12.7 میلی متر مسلح می شود و وزن آن 16 کیلوگرم است. این سلاح نیز در درگیری های کوزوو و جمهوری مقدونیه در بدترین شرایط آب و هوایی حضور داشته و توانسته است رضایت تک تیراندازان را به خود جلب کند. این سلاح به کشورهای اندونزی ،اردن، سریلانکا، مقدونیه و گرجستان نیز صادر شده است.

Click this bar to view the original image of 700x199px.

.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
سلاح روسی KSVK نیز پاسخ روسها به نیاز نیروهای مسلح روسیه برای یک سلاح با کالیبر 12.7 میلی متری می باشد.اما نکته قابل توجه در این سلاح به کارگیری مکانیزم "بولپاپ" یا به عبارت دیگر ، قرار دادن خشاب در پشت قبضه سلاح می باشد. این عمل باعث می شود تا طول و وزن سلاح کاهش یابد. طول این سلاح 1400 میلی متر و وزن آن با دوربین و متعلقات 12 کیلوگرم بوده و از مکانیزم گلنگدنی استفاده کرده و دارای یک خشاب 5 تیر است. این سلاح درنبردهای منطقه چچن توسط نیروهای ویژه ارتش روسیه استفاده شده است.



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
سلاح اتریشی HS.50 نیز از جمله دقیق ترین سلاح های تک تیرانداز کالیبر 12.7 در دنیا می باشد. لوله این سلاح با روش چکش کاری سرد تولید شده و از دقت بالایی در بردهای بالای 1500 متر برخورداراست. این سلاح در مدل اصلی فاقد خشاب بوده و هر گلوله بایستی منفردا به داخل لوله سلاح قرار داده شود. این عمل تا حدودی باعث کاهش وزن سلاح شده و وزن آن را به 12.4 کیلوگرم کاهش داده است. البته در یک مدل دیگر از این سلاح خشاب های 5 تیر نیز قابل استفاده می باشد. بنابر گزارش منابع خارجی حمهوری اسلامی ایران در سال 2006 و به منظور مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر 800 قبضه از این سلاح ها را از اتریش خریداری کرده است.




---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
سلاح آمریکای TAC 50 ساخت شرکت آمریکایی مک میلان با کالیبر 99*12.7 میلی متر و مکانیزم گلنگدنی یکی از سلاح های معروف و رکورد دار در این دسته از سلاح ها می باشد. در سال 2002 میلادی و در افغانستان این سلاح توانست یک نفر از شبه نظامیان طالبان را در فاصله 2430 متری هدف قرار دهد.



این سلاح با یک خشاب 5 تیر مسلح شده و دارای برد موثری نزدیک به 1600 متر بوده و تاکنون به ترکیه، کانادا و رژیم صهیونیستی صادر شده است.

1- 113- M

پس از جنگ جهانی دوم، نیاز به یک نفربر زرهی خدمه برای نیروهای پیاده نظام احساس می شد که نتیجتا ثابت شد خودرویی تمام شنی که بتواند ترکیبی از سرعت و قابلیت حرکت در انواع زمین ها را ارائه دهد، خودرویی مناسب خواهد بود.

از این رو 113- M در اوایل دهه 1960 وارد عرصه تولید گردید. این نفربر با قابلیت حمل 10 نفر نیرو، سرعت 40 مایل در ساعت و همچنین شعاع عمل 300 مایل، حقیقتا یک برنده محسوب می شد. از همان زمان 80 هزار دستگاه از این خودرو به تولید رسید، به طوری که حتی به حدود 50 کشور نیز صادر گردید.

113- M همچنین دارای قابلیت حمل به صورت محموله هوایی بود و خودروی آبی خاکی نیز محسوب می شد، کمااینکه در جنگ ویتنام خاورمیانه و عراق مورد استفاده های گسترده ای قرار گرفته است.

از ویژگی های دیگر این خودرو باید به این مطلب اشاره کرد که علاوه بر نقش آن که حمل خدمه بود، در نقش هایی همچون حامل خمپاره انداز، خودروی فرماندهی، ضد هوایی و شعله افکن نیز عمل می کرد. 113- M هنوز هم خودرویی قدرتمند به حساب می آید به طوری که به عنوان یکی از خودروهای زرهی بسیار پرکاربرد به تولید می رسد.



2- M-2 Bradley

نقایص نفربر زرهی به عنوان خودروهای جنگی، همچون زره نازک و قدرت شلیک محدود به ایجاد راهکارهایی جهت اصلاح خودروهای جنگی پیاده نظام در اواخر دهه 1960 منجر گردید.

در این طرح به جای ساخت خودرویی که بتواند فقط نیروهای پیاده نظام را تا میدان جنگ حمل کند، به طوری که آنها برای جنگیدن مجبور به پیاده شدن از خودرو باشند، طرحی به نام IFV ارائه شد که با آن نیروها در حالی که داخل خودرو هستند، می توانند با سلاح هایشان به جنگ دشمن بروند و با آن درگیر شوند و در عین حال به واسطه زره خودرو حفاظت شوند.

Bradley IFV که از طرح های شوروی و آلمان اقتباس شده بود، در سال 1981 وارد تولید شد. این خودرو که M-2 نیز نام دارد، به علت دارا بودن زره فاصله دار و لایه لایه در قسمت بالای بدنه آلومینیومی خود، نسبت به M-113 ، حفاظت بیشتری برای مسافران خود به عمل می آورد.

Bradley همچنین با دارا بودن توپ 25 میلیمتری از قدرت شلیک بالاتری برخوردار است و می تواند گلوله های اورانیوم تهی شده را شلیک کند. این سلاح بسیار قدرتمند توانسته بسیاری از خودروهای زرهی عراق را در طی عملیات "طوفان صحرا" نابود کند.



3- MCV-80 Warrior

نفربر زرهی انگلیسی MCV-80 همچون Bradley آمریکایی، بازتاب دهنده تغییری در فلسفه طراحی خودروهای زرهی نفربر می باشد و این در زمانی اتفاق افتاده که خودروی شوروی BMP-1 معرفی گردید.

نفربر زرهی، هم اکنون از خودروهای جنگی پیاده نظامی محسوب می شوند که می توانند پشتیبانی آتش فراهم آورند و همچنین با خودروهای دشمن درگیر شوند.

Warrior در طی جنگ اخیر عراق، توانایی های خود را بارها به اثبات رساند، به خصوص در زمان هایی که در درگیری های شدید گرفتار می شد، راننده آن آنقدر قدرت عمل داشت که می توانست خودرو را از مسیرهای خطرناک بیرون آورد و زندگی نیروهای به شدت زخمی شده خود را نجات دهد و به همین دلیل به وی نشان پیروزی یعنی بزرگ ترین افتخار نظامی انگلستان اعطا شد.

Warrior ، نفربری جامع است که می تواند مخازن و تجهیزات را به مدت حتی 48 ساعت با شعاع عمل 410 مایل، سرعت 47 مایل بر ساعت و توپ 7.62 میلی متری با خود حمل کند.



4- Stryker

Stryker اولین خودروی زرهی جدید است که در سال 1980 به ارتش ایالات متحده معرفی گردید.

از این خودرو بسیار توانا می توان هم به صورت یک نفربر پیاده نظام و هم به صورت سیستم متحرک توپ با لوله 105 میلی متری استفاده کرد.

ماکسیمم سرعت خودرو 62 مایل است و قابلیت حمل 9 نفر نیرو و خدمه را داراست.

این خودرو که توانایی حرکت در همه نوع زمین را داراست، می توانند قابلیت حمل و نقل را با سرعت بسیار بالا فراهم کند.

همچنین قابلیت حمل هوایی به وسیله C-130 Hercule را دارد و می تواند بسیار سریع تر از تانک سنگین Abrams به مناطق جنگی برسد.

از Stryker در عراق و افغانستان استفاده های زیادی شده و بیش از 2400 دستگاه از آن به تولید رسیده است.



5- Sd.Kfz.251

زمانی که آلمان نازی، توسعه نظریه حمله رعدآسای خود را در دهه 1930 آغاز نمود. بسیار واضح بود که نیروهای پیاده نظام و توپخانه ای آن به نوع جدیدی از خودرو نیاز دارند. نتیجه امر به طراحی یکی از مهم ترین خودروهای جنگی آن زمان که نیمه شنی بود، انجامید.

عنوان این نفربر زرهی که Sd.Kfz.251 نام داشت، برای اولین بار در سال 1938 معرفی گردید.

این خودرو در طی جنگ لهستان، ارزش های خود را ثابت کرد و نشان داد که شریک ایده آلی برای خودروهای زرهی و بسیار سریع آلمانی می باشد.

از این جنگنده نیمه شنی در ابتدا به صورت حامل زرهی خدمه و یا خودروی یدک کش توپخانه استفاده می شد اما پس از مدتی نقش های دیگری همچون خودروی ضد تانک، ضد هوایی، آمبولانس، خودروی فرماندهی و حتی راکت انداز که با عنوان stuka پیاده نظام شناخته شده را پذیرفت.

توانایی برجسته این خودروهای نیمه شنی از سیستم منحصر به فرد و پیچیده track شنی (کشنده) آن ناشی می شود. با این وجود قدرت کم چرخ های جلوی آن سبب گردیده در مقایسه با خودروهای مشابه آمریکایی از قابلیت مانور پذیری کمتری برخوردار باشد.

از این نفربر در همه جنگ های مهم ارتش آلمان در طی سال های جنگ جهانی دوم استفاده شده است. تا ده سال پس از جنگ نیز به وسیله ارتش چک و اسلواکی مورد استفاده قرار گرفت.



6- BMP-1

از زمانی که نفربر زرهی، قابلیت های خود را در جنگ جهانی دوم به اثبات رساند، خودروهای چرخدار و شنی در تمام ارتش های جهان به خدمت گرفته شدند.

ارتش سرخ شوروی، اولین ارتشی بود که به سمت این ایده یعنی نفربر زرهی گام برداشت، از همین رو نیروهای پیاده نظامش می توانستند به جای آنکه از خودرو پیاده شوند و بدون حفاظت از زره بجنگند، از داخل نفربر، با دشمن درگیر شوند.

اولین بار که غرب این خودروی جدید را در نمایشی باشکوه مشاهده کرد، در سال 1967 در Red Square بود.

Bronevaya Maschina Piekota یا همان BMP-1 به دریچه هایی جهت شلیک خدمه مجهز بود تا خدمه بتوانند از این طریق در حالیکه داخل خودرو هستند، به شلیک بپردازند. این جنگنده همچنین دارای توپ 73 میلی متری بود که بر روی برجک تانک نصب شده و قابلیت شلیک موشک های مجهز به باله HEAT را داشت. BMP جنگنده ای آبی خاکی بود که به واسطه شنی از آب عبور می کرد.

با وجود تمام مزیت هایی که برای BMP ذکر شد، باید گفت که این نفربر زرهی بسیار توانا از نقایصی هم برخوردار بود. زره آن نازک بود، همچنین low silhouette آن سبب گردیده، جا برای خدمه و مسافران بسیار محدود شود اما با این حال در بسیاری از ارتش های جهان مورد استفاده قرار گرفته است. BMP-2 مدل بعدی آن است که به تعداد بسیار زیادی به تولید رسید و در جنگ عراق و افغانستان نیز مورد استفاده قرار گرفت.



7- خودروی زرهی همگانی Bren Gun

این خودرو زرهی انگلیسی نسبت به همه خودروهای جنگی زرهی جنگ جهانی دوم، بیشترین کاربرد را داشته است. چرا که می توانست چهار تا چهارده نیرو را در خود جای دهد و در غالب چندین مدل از حمله حامل مسلسل، پرتاب شعله، سکوی خمپاره انداز و کشنده توپ مورد استفاده قرار می گرفت.

این خودرو همچنین با توپ ضد تانک 6 پوندی اش قابلیت حمل هوایی را نیز داشت.

از قابلیت های این خودرو باید به این مطلب نیز اشاره کرد که از میادین جنگ اروپا تا جنگ های خاور دور، در همه مبارزات جنگ جهانی دوم مورد استفاده قرار گرفته است.

بسیاری از این خودروهای زرهی به تسخیر آلمانی ها درآمد اما آنها خودرو را برای حمل توپ ضد تانک 37 میلی متری اصلاح کردند و اسم آن را Panzwrjaeger Bren نهادند.

در واقع، Bren تنها عاملی است که به وسیله سربازان تمام کشورها در جنگ های رخ داده در طول سال های 45-1939 استفاده شده است.

نکته آخر در مورد این خودروی بسیار توانای جنگ جهانی دوم این است که بیش از 200 هزار از آن به تولید رسید.



8- خودروی نیمه شنی M-3

ارتش ایالات متحده در سال 1938 تولید خودروی نیمه شنی را آغاز کرد که از طراحی فرانسوی برخوردار بود. این طرح که M-3 نام داشت در سال 1941 وارد عرصه تولید شد.

M-3 جزء لازم و ضروری لشکرهای زرهی به حساب می آید، به طوری که هر گردان پیاده نظام، به طور متوسط 62 دستگاه از آن را در اختیار داشت.

با به اتمام رسیدن جنگ جهانی دوم، 40 هزار دستگاه خودروی نیمه شنی M-3 به تولید رسید که از شکل ها و مدل های مختلفی از جمله حامل خدمه، کشنده توپخانه و خودروی مخابراتی برخوردار بود.

این جنگنده از همدوره خود یعنی جنگنده آلمانی Sd.Kfz.251 از قابلیت مانورپذیری آسان تری برخوردار بود و آن هم به علت این بود که گیربکس آن در محور جلویی خودرو قرار داشت. البته این خودرو معایبی هم داشت، مثل اینکه قابلیت حرکت در هر نوع زمینی را نداشت و در ضمن نمی توانست در حمل نیرو موثر واقع شود.

M-3 در اکثر کشورها و در طی سال های جنگ جهانی دوم و البته سال های پس از آن مورد استفاده قرار گرفت. تولید آن در سال 1945 متوقف شد، با این حال به وسیله نیروی دفاع اسراییل در جنگ دهه 1980 نیز مورد استفاده قرار گرفت.



9- LVT MK-4

LVT ها که با عنوان خودروهای زرهی آبی خاکی شناخته شده اند، از خودروهای بسیار لازم و در واقع ستون همه اسکله های دریایی در طی جنگ بلند و خونین اقیانوس آرام به حساب می آمدند.

این خودروها که در سال 1944 معرفی گردید، نوعی خودروی ابتکاری بود که به یک در عقب مجهز بود تا از این طریق توپ یا جیپ تخلیه گردد. این در همچنین زندگی هزاران تکاور دریایی را نجات داده است.

LVT MK-4 با هویتزر 75 میلی متری و قدرتمند خود می توانست برای حفاظت از 30 نیروی خود که از خودرو پیاده می شوند، شلیک آتش باری انجام دهد.

این LVT به جای استفاده از چرخ با شنی حرکت می کرد و همین عامل قابلیت حرکت آسان آن را در آب، شن و یا جنگل های گل آلود و حتی در جاده های صعب العبور و یا زمین های چمن فراهم می نمود. نیروهای انگلیسی نیز از این خودرو در رودخانه هایی همچون راین در طی جنگ اروپا استفاده کرده اند.



10- Humvee

این خودروی چرخدار و چند منظوره با قابلیت حرکت بالا یا همان Humvee برای اولین بار در سال 1980 ظاهر شد. شرکت سازنده آن یعنی AM General به علت ساخت حدود 60 هزار دستگاه افزایش یافته، به طوری که به بیش از 36 کشور نیز فروخته شده است.

مرکز ثقل پایین و شاسی محکم آن سبب گردیده Humvee به خودرویی بسیار قابل اعتماد در بیش از 12 ترکیب متفاوت تبدیل شود.

از خودرو زرهی گرفته تا عملیات های ویژه، از سکوی پرتاب موشک تا خودرویی با تفنگ بدون عقب نشینی، تمام این خصوصیات شگفت انگیز باعث شهرت فراوان آن گردیده است.

البته قابلیت حمل هشت نیرو و خدمه، سرعت بالای بیش از 65 مایل بر ساعت و همچنین مسلسل کالیبر 50 آن به این شهرت قوت می بخشد.

ارتش ایالت متحده از این خودرو قابل حرکت در انواع زمین ها در عملیات های واقع در سومالی، عراق و افغانستان استفاده های گسترده ای کرده است.

البته Humvee به خاطر آسیب پذیر بودنش مورد انتقاد برخی نیز قرار گرفته اما در کل باید گفت که سودمندی این خودرو به پیروزی هایی منجر گردیده است که آن موقعیت ها مستلزم استفاده از خودروهای زرهی و مجهز به سلاح های بسیار سنگین بوده است.